Lea en Rachel

Jakob wil met Rachel trouwen…

Lea en haar zus Rachel zijn de vrouwen van Jakob, een van de aartsvaders uit de Bijbel. Jakob had hen ontmoet, toen hij moest vluchten omdat zijn broer Ezau hem wilde doden. Hij was naar het oosten gereisd, en uiteindelijk terecht gekomen bij zijn oom Laban, een broer van zijn moeder. Jakob werd al snel verliefd op Rachel, de jongste van de twee dochters van zijn oom. Hij zei tegen Laban: “Ik zal zeven jaar voor u werken, als ik daarna met uw jongste dochter Rachel mag trouwen.” Laban ging daarmee akkoord, en Jakob werkte zeven jaar om haar tot vrouw te krijgen. Dat was een hele tijd, maar Jakob hield zoveel van Rachel dat de jaren voorbij vlogen.

… maar krijgt Lea daar ongevraagd bij

Toen de zeven jaar voorbij waren, nodigde Laban alle inwoners van de stad uit voor een groot feest om het huwelijk van Jakob en Rachel te vieren. Maar ’s avonds bracht hij niet Rachel, maar zijn dochter Lea bij Jakob. Jakob dacht die nacht te slapen met Rachel, maar ’s ochtends ontdekte hij dat Lea in zijn bed lag! Hij ging meteen naar Laban en vroeg hem waarom hij hem zo bedrogen had. Laban antwoordde: “Het is nu eenmaal de gewoonte hier dat eerst de oudste trouwt. En later pas de jongste. Als de bruiloftsweek voorbij is, mag je ook Rachel hebben. Maar dan moet je nog eens zeven jaar voor me werken.” Jakob ging akkoord met Labans voorstel en na een week krijg hij ook Rachel als vrouw.

Twee jaloerse zussen

Jakob hield meer van Rachel dan van Lea, maar het was Lea die hem kinderen gaf. Ze kreeg drie zonen: Ruben, Simeon en Levi. Rachel werd heftig jaloers. Ze gaf haar slavin Bilha aan Jakob, met het idee dat die een kind voor haar kon krijgen. Bilha werd inderdaad zwanger en kreeg een zoon. Rachel noemde hem Dan. En Bilha kreeg nog een zoon die de naam Naftali kreeg. Maar nu werd Lea jaloers. Zij gaf óók haar slavin aan Jakob met de bedoeling dat deze kinderen voor haar zou baren. De slavin Zilpa sliep met Jakob en kreeg inderdaad achter elkaar twee zonen: Gad en Aser. Ook Lea zelf kreeg nog twee zonen, die ze de namen Issachar en Zebulon gaf. En toen, terwijl de eerste kinderen van Lea al groot waren, werd ook Rachel zwanger. Ze baarde een zoon en noemde hem Jozef. Ze zei: “God heeft ervoor gezorgd dat ik me niet meer hoef te schamen.”

Na de geboorte van Jozef wilde Jakob terug naar de regio waar hij opgegroeid was. Laban wilde hem niet laten gaan, maar er ontstond steeds meer spanning tussen hem en zijn schoonzoon. Daarom vluchtte Jakob op een nacht met zijn twee vrouwen, hun slavinnen en de kinderen. Het werd een lange reis, waar het nodige gebeurde. En toen ze er bijna waren, stierf Rachel bij de geboorte van haar tweede zoon. Ze noemde hem Ben-Omi, maar Jakob noemde hem Benjamin. Rachel werd begraven langs de weg bij Betlehem. Lea trok met Jakob verder en ging met hem wonen in de buurt van Hebron. Toen Lea ook stierf, begroef Jakob haar bij zijn ouders Isaak & Rebecca en grootouders Abraham & Sara in een grot in de buurt. En zelf zou Jakob daar vele jaren later ook door Jozef begraven worden. De twaalf zonen van Rachel, Lea en hun beide slavinnen groeiden uit tot een groot volk, de Israëlieten.