Het Nieuwe Testament

Het Nieuwe Testament bestaat uit 27 boeken en vorm een relatief klein deel van de Bijbel. Het woord ’testament’ staat voor een plechtige overeenkomst. Het Nieuwe testament betekent dus een nieuwe overeenkomst, een nieuw verbond. Want in dit deel van de Bijbel kun je lezen hoe God het verbond dat Hij in het Oude Testament al met het volk Israël had gesloten vernieuwt, en nu met de hele mensheid. De boeken van het Nieuwe Testament zijn te verdelen over vier categorieën:

• boeken over het leven van Jezus (de Evangelieboeken)
• geschiedenis van de vroege kerk
• brieven aan jonge kerken in het Middellandse-Zeegebied
• het boek ‘Openbaring van Johannes’

De Evangelieboeken
In de begintijd van de kerk ontstonden er kleine groepen mensen die met elkaar spraken over Jezus, over zijn leven en de betekenis ervan. Na verloop van tijd begon men deze verhalen op te schrijven, zodat ze ook bewaard zouden blijven voor mensen die Jezus niet zelf gekend hebben. Maar liefst vier personen schreven een boek over Jezus’ leven: Mattheüs, Marcus, Lucas en Johannes. Hun boeken werden evangeliën genoemd, evangelie betekent ‘blijde boodschap’.
De verhalen gaan over zijn onderwijs, genezingen, dood en opstanding. De boeken leggen ieder een eigen accent op het leven van Jezus. Mattheüs schreef zijn evangelie vooral voor de Joden en sluit op die belevingswereld aan, terwijl Lukas vooral voor de ‘heidenen’ schreef. Het boek Johannes richt zich meer op het deel van Jezus’ leven dat zich in Jeruzalem afspeelde.

Geschiedenis van de vroege kerk
In het boek ‘Handelingen’ wordt beschreven hoe het christendom zich in de eerste decennia over een groot deel van het Middellandse-Zeegebied verspreidde. God liet de evangelisten merken dat het Evangelie van Jezus niet alleen aan de Joden, maar aan iedereen verkondigd mocht worden. In het Boek Handelingen vertelt Lukas welke uitdagingen de evangelisten daarbij tegenkwamen, en hoe ondanks de tegenstand overal christelijke gemeenten ontstonden.

Brieven aan de jonge kerken in het Middellandse-Zeegebied
In de eerste jaren na Jezus leven op aarde, groeide de kerk hard, zowel in Israël als daarbuiten. Er kwamen ook steeds meer vragen over de betekenis van Jezus’ leven en dood voor de christelijke gemeenten en de toekomst van de wereld. Verschillende leiders schreven daarom brieven aan kerken en personen waarin ze op deze materie ingingen. In het Nieuwe Testament staan 21 van deze brieven. In de Bijbel hebben deze brieven soms de naam gekregen van de gemeente waaraan ze gericht zijn, en soms de naam van de afzender. Bekende briefschrijvers waren Petrus (die zelf met Jezus was opgetrokken) en Paulus.

De apocalyps ‘Openbaring van Johannes’
Een apocalyps is een boek waarin God door visioenen (een soort dromen) mensen dingen laat zien die nog moeten gebeuren, of die voor mensen niet zichtbaar zijn. De ‘Openbaring van Johannes’ is een beschrijving van de visioenen die de evangelist Johannes zag toen hij tegen het einde van de eerste eeuw na Chr. gevangen zat op het eiland Patmos. In die tijd werden de christenen vervolgd, maar het boek laat aan de hand van visoenen vol symboliek zien dat God de macht heeft en houdt door heel de geschiedenis heen, en dat Hij aan het einde van de tijd een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zal geven waar Hij bij de mensen zal wonen.

……………

Je kunt de bijbelboeken online lezen in de (eenvoudige) bijbelvertaling ‘Het Boek’. De nummering geeft de volgorde in de Bijbel aan: