Toen Jezus rondtrok door het land van Juda en Israël, genas hij ook veel mensen. Een van hen was Maria uit Magdala, een visserdorp aan het meer van Tiberias. Maria had geestelijke problematiek, en Jezus had haar hiervan genezen. Sindsdien volgde zij hem, samen met andere vrouwen zoals Johanna en Suzanna. Zij zorgden voor Jezus en zijn leerlingen, en betaalden de onkosten van de reis. Toen Jezus gekruisigd en begraven was, ging Maria Magdalena samen met twee andere vrouwen naar het graf om het lichaam van Jezus met olie te verzorgen. Ze vond hem echter niet in het graf, maar levend, en sprak met hem. Toen ze dat zijn andere volgelingen vertelde, geloofden die haar eerst niet.
Maria Magdalena wordt vaak verward met een andere Maria, die met een flesje dure olie Jezus’ voeten waste. Daarom werd ze in de Middeleeuwen en vroege Renaissance vaak afgebeeld met een zalfpot in het handen. Maar hier is dus sprake van persoonswisseling.
Maria komt ook een aantal malen voor in gnostische geschriften. Gnostiek is een levensfilosofie waarbij de mens het goddelijke in zichzelf ontdekt. Deze verhalen, die geschreven zijn in de eerste eeuwen n.C., hebben geen relatie met de bijbelse verhalen over Maria Magdalena.
Je leest hier over Maria Magdalena in de Bijbel:
